De SM-rechter in fictie en in werkelijkheid

Film is fictie. Ook bij films die op waargebeurde verhalen zijn gebaseerd, wordt met de waarheid wel eens een beetje gespeeld. Omdat het voor het verhaal beter uitkomt bijvoorbeeld. In de Vlaamse film de SM-rechter valt natuurlijk ook te zien hoe rechter Koen Allegaerts uiteindelijk een veroordeling aan zijn broek krijgt voor de SM-praktijken die hij met zijn vrouw privé uitoefende. Het hele ingewikkelde juridische en politieke verhaal erachter is tot een aantal eenvoudige scenes teruggebracht. Het maakt het er voor de kijker wel zo gemakkelijk op. Wie niks van SM moet hebben of er gewoon niet in is geïnteresseerd als erotiekvorm, zal na het aanschouwen van de film niet alsnog een fanatieke SM'er worden. De acteurs Gene Bervoets (rechter Koen Allegaerts) en Veerle Dobbelaere (zijn vrouw Magda) laten in elk geval wel mooi zien dat SM geen gefreak is van een stel mensen met een mentale afwijking. De film verklaart en passant ook de wetenschappelijke theorie waarom mensen pijn willen lijden in hun liefdesspel (het vrijkomen van endorfinen in de hersenen). Tevens is er een scene waarin rechter Koen en zijn vrouw voor het eerst een SM-club bezoeken en hij uitleg krijgt over hoe je een zweep moet hanteren. Negen van de tien beginners doen dat namelijk totaal verkeerd. Magda had al 30 jaar SM-fantasieën voordat zij ze durfde te uiten tegenover Koen. Nadat ze helemaal in elkaar was gestort vanwege een depressie (iets meer gedramatiseerd in de film dan in werkelijkheid). Voor Koen is de keuze daarna simpel: of toegeven aan zijn vrouw, ook al heeft hij zelf niets met SM en snapt hij de behoeften in eerste instantie ook niet, of zijn vrouw verliezen (scheiding). Complicerende factor in het geheel vormt de dochter. Koen kiest voor het eerste. Zijn vrouw blijkt behoorlijk ver te gaan in haar pijnbeleving en sommige scenes in de film zijn dan ook niet voor de zwakke maag. Ik ben wel de laatste om op te kijken van een harde serie zweepslagen of klemmen met gewichten die aan schaamlippen hangen. Ja, dat doet pijn. Waar ik en enkele andere bezoekers wat moeite mee hadden, was bijvoorbeeld de scene met de naalden door de tepels. Het is gewoon niet mijn ding. Keek bij die scene derhalve toch even snel weg. Voordat je nu verkeerde gedachten krijgt: je zit zeker niet 90 minuten alleen maar naar harde SM te kijken. De hele ontwikkeling tussen Magda en Koen komt nauwgezet voorbij, er zit zelfs humor in de film. En natuurlijk het moment dat Koen's privé-praktijken, waar dus niemand iets mee te maken heeft, onder de aandacht geraken van een procureur-generaal die direct bloed ruikt. Hij en Koen zijn niet de beste vrienden. Tot zover de fictie. Na de film gingen we met de hele club, 61 bezoekers van het Fetish Café gaven acte de presence bij de film (inclusief de eigenaar en zijn vrouw), naar het FC. Daar werd nog wat gedronken en nagepraat. Niet alleen onderling, maar vooral ook met de regisseur (Eric Lamens) en Koen en Magda in levende lijve. De meeste FC-bezoekers hadden wel wat op te merken of te vragen. Over de hardheid van bepaalde scenes, hoe het nu gaat met Magda (heeft ze nog steeds die gevoelens en wat doet ze daarmee), waarom Eric bepaalde zaken precies zo had weergegeven in de film etc. Ik was vooral benieuwd naar de reden waardoor de rechter 'tegen de lamp liep'. Liet de film het echte voorval zien of was dit zuiver fictie? Antwoord van Eric: fictie, maar wel met een verdraaide waarheid. Op het eind vertelde Eric nog wat leuke anekdotes voor de insiders in het wereldje over de voorbereidingen van de film. Tegen één uur vannacht was het dan gedaan voor ondergetekende. Het was een gedenkwaardige avond. De film gaat ook in Nederland draaien. Eric kon nog geen concrete datum noemen. Voor alle Vlamingen en later dit jaar de Nederlanders geldt: een film die ge gerust mag bekijken.