Een waarlijk historisch gebeuren

Tijdens de presentatie van het regeer-gedoog akkoord sprak Geert Wilders over historische tijden en een historisch akkoord. Vandaag belooft het CDA congres historisch te worden, en houdt Geert Wilders in de historische stad Berlijn een historische toespraak. Het lijkt wel massahysterie om alles historisch te noemen. Niet alleen verliest het woord elke betekenis, het is erger. Als alles zo ongeveer historisch is, is tegelijkertijd niets meer echt historisch. Best zielig voor zo’n prachtig woord.

Edoch…., er is hoop. Het kan wel een historische dag worden. Ja, ik heb ook heel lang in Sinterklaas geloofd. In de uitpuilende Rijnhal heerst een zo ontspannen mogelijk gespannen sfeer. Voor- en tegenstanders komen aan het woord. Gelukkig zijn er veel camera’s bij anders zou ik zelfs een enkele steniging niet uitsluiten. Iedereen wacht gespannen op de grote roerganger. Hij verheft zich van z’n zetel, er klinkt aarzelend geroezemoes, dan veel bijval. Het zwelt aan tot een ovationeel applaus, even denk je aan Noord-Korea, dan zie je een enkeling die ‘boe’ fluistert, gelukkig we zijn in Nederland.

Dan neemt Maxime het woord, de zaal ligt aan z’n voeten, dit is zijn moment van glorie. Hij en niemand anders heeft ervoor gezorgd dat het gehalveerde, verdeelde CDA in het centrum van de macht staat. En dan zegt hij ongeveer het volgende, ja, ik heb de letterlijke tekst nog niet binnen.

‘Vrienden, partijgenoten , ik ben ontroerd. Ik wil iedereen bedanken voor de wijze woorden die zijn gesproken.’ Hij neemt een slokje water. En nog een slokje. Dan gaat hij verder. ‘Dat water wat u mij zag drinken, smaakt verdomd goed, ik kan het eenieder aanraden, maar dit terzijde. Wat ik u eigenlijk wil vertellen is, ik ben afgelopen nacht overvallen door een hardnekkige vlaag van bezinning, noem het inkeer. En in die vlaag vroeg ik mij af, Maxime ben je wel op de goede weg? Want weet u nog wat ik zei kort na de verkiezingen? Ik zei toen, het CDA past bescheidenheid. Dat waren woorden die getuigden van gezond verstand en realiteitszin. Daarna vrienden ben ik op onverklaarbare wijze elk spoor volledig bijster geraakt. Ik raakte verdwaald in een labyrint waarin elke weg voorgaf de goede te zijn. Maar al die wegen brachten mij dichter bij gevaarlijk drijfzand. Gelukkig vrienden is het nog niet te laat. Ik had vannacht voor het eerst weer een gevoel van vaste grond. Vruchtbare aarde. Daarom vraag ik u allen om met mij een krachtig NEE te zeggen tegen de akkoorden van afgelopen donderdag. Leve het CDA!!.

Even was het doodstil in de Rijnhal, mensen begonnen elkaar huilend in de armen te vallen, toen brak er een waar pandemonium los. En iedereen in die hal en in het land wist dat ze getuige waren geweest van een waarlijk historisch gebeuren. En op de pleinen van alle dorpen en steden kwamen mensen samen, jubelend MAXIME FOR PRESIDENT.

En Maxime werd president voor het leven. Nederland werd een blij land, zelfs gure novemberstormen veranderden boven Nederland in zachtaardige briesjes. Erwin Krol begon in fleurige kledij het weer te presenteren. Soms met een papegaai op z'n schouder dan weer op een paard.