Felicitatie met het 65 jarig bestaan van het Shakespeare-theatergezelschap in Diever

The Rose ( http://www.rosetheatre.org.uk/ ) is het Theater in Londen waar Shakespeare in de 16-de eeuw persoonlijk rollen vertolkte. The Rose is ontdekt in 1989 bij de bouw van een hoog kantoorgebouw. Besloten werd het oude theater op te graven en te conserveren door de overblijfselen onder glas zichtbaar te maken voor publiek. ‘Dood’ is dus niet helemaal waar. The Rose is in 2008 op schaal nagemaakt in Kingston Londen. Zo maakt The Rose in Engeland een herleving mee na een intensieve actie van theaterliefhebbers.

Dit sonnet is mijn ode aan het Shakespeare gezelschap in Diever. Diever laat zien hoe kunsten economische betekenis hebben, en dat ze niet een afgeleide hoeven te zijn van economische bloei. Mijn sonnet is bedoeld als een hart onder de riem voor het levendige vervolg in Diever na 65 jaar enthousiast toneel op de planken. http://www.shakespearetheaterdiever.nl/index.php?pagina=Contact# 

The Rose lééft in Diever

In ons land van water, dijken, melk en honing

waar de mug de olifant de loef afsteekt,

waar de mores de letters van de wetten wreekt,

geeft Diever Shakespeare zijn ‘tweede woning’.

Zo ligt hier Diever ‘bijna aan de Avon’

en ligt het rijm op het puntje van je tong,

is het Hamlet die zijn wraak bezong

op de man die zijn moeder heeft ‘gekregen’.

65 jaren lang staat Shakespeare op de dorpse planken,

en gaat het gezelschap nog lang niet met pensioen.

Want reken maar wat Diever aan de kunsten heeft te danken.

The Rose in Londen ligt ‘dood’ te zijn onder het glas,

verdrongen door de hang naar poen en door de tand des tijds.

Maar het theater van Diever lééft, midden in het gras.

Jan de Wandelaer

Diever, 6 augustus 2011