Nederlands MediaNetwerk

Uitspraak Raad van State in weigering Kiesraad Den Haag opname politieke partij in kiesregister – analyse van een trend

Inleiding
De Raad van State heeft 15 januari jl. bepaald dat een politieke partij in Den Haag die een beweging wil stoppen zich wél mag inschrijven in het kiesregister. Het centraal stembureau had zich daartegen verzet. Dus zonder succes. Het verzet was ingegeven omdat in de naam (‘de aanduiding’ volgens de wet) de persoonsnaam stond van de aanvoerder van ‘de beweging’. De strekking van die naam is: Stop… “de Beweging”… Nu. Dan is de persoonsnaam van ‘de politicus’ ingevuld waar hier ‘De Beweging’ staat. Uit de uitspraak blijkt dat de Kieswet een omissie heeft. De vraag is hoe dit manco tot stand is gekomen. Door het schrappen van algemene bepalingen of omdat de juristen onder onze staatsheren nooit goed hebben nagedacht waartoe politici in Nederland op aarde zijn?

Ik laat mij niet uit over de nieuwe politieke partij die zich nu dus kan inschrijven. Uit dit artikel valt niet af te leiden wat ik van de doelstelling vindt van deze nieuwe partij of van ‘de beweging’. Ik ga louter in op de techniek – het kader waarbinnen anno 2010 de politiek zijn bewegingsvrijheid krijgt. Dat kader zou wat mij betreft op de schop mogen – in meerdere opzichten dan alleen waar het gaat om manke wettelijke kaders.

Het passief kiesrecht
Dat is het recht om als Nederlands staatsburger gekozen te worden in een bepaalde vertegenwoordigende functie. Dat betekent in het staatsrecht dat je als burger op je laat stemmen zo dat je je medeburgers vertegenwoordigt op landelijk, provinciaal of gemeentelijk bestuurlijk niveau. De burgers die op je stemmen maken gebruik van hun actief kiesrecht.

De kieswet
Die bestaat uit zes ‘afdelingen’. Elke afdeling in de wet kent een aantal artikelen. De afdelingen bevatten tekst over: (1) Algemene Bepalingen, (2) De verkiezing van de leden van de verschillende raden (dus de Tweede Kamer, Provinciale Staten en de gemeenteraden), (3) De verkiezing van de leden van de Eerste Kamer, (4) De benoeming en de administratieve procedures die de benoemde moet doorlopen voordat de benoeming officieel is, (5) De Verkiezing van de leden van het Europees Parlement en (6) Straf, slot en overgangsbepalingen. Relevant hierbij is Afdeling 2 artikel G1 lid 4. Daarin staan de bepalingen aan de hand waarvan het centraal stembureau negatief beslist over de inschrijving in het kiesregister. Dat bureau beslist negatief als de inschrijving in strijd is met de openbare orde, de voor registratie aangeboden naam al eerder door een ander was geregistreerd, de naam misleidend is, de naam meer dan 35 tekens bevat, de naam verwijst naar een verboden naam, de naam op dezelfde dag is aangemeld als die van een andere partij en die daarmee veel overeenstemming vertoont. Het vonnis van de Raad van State luidt dat de naam geregistreerd mag worden omdat de aangemelde naam de toets op deze bepalingen doorstaat.

Relevantie
Van groter belang in dit geval is de vraag waartoe partijen zich inschrijven. Zij willen burgers vertegenwoordigen om de belangen van die burgers voor het voetlicht te brengen bij het dagelijks bestuur – in dit geval dus bij het College van Burgemeester en Wethouders van Den Haag. De Raad van State heeft nu alleen getoetst aan de door mij genoemde Afdeling 2 artikel G1 lid 4. De kieswet bevat wel tekst over het actief kiesrecht – onder meer door aan te geven hoe het er aan toe moet gaan bij de stembureaus, maar geen tekst over het passief kiesrecht in de zin van dat de burger die van dat recht gebruik maakt zijn medeburgers vertegenwoordigt. Het woord passief kiesrecht komt niet voor in de kieswet. Dat is een manco. Want deze wet gaat wel in op onder meer de procedures die burgers moeten ondergaan voordat ze officieel volksvertegenwoordiger zijn. Mijns inziens rammelt de wet in dit opzicht.

De trend
Ik verzet mij tegen de trend dat een politieke partij een beweging gaat bestrijden en dat die zich daartoe mag inschrijven in een kiesregister. Politieke partijen bestaan daartoe mijns inziens niet. Politieke partijen hebben volgens mij een partijpolitiek programma gericht op de samenleving, de inrichting en het bestuur ervan. Mensen voelen zich tot dat programma aangetrokken om hun moverende redenen. Die redenen hebben soms te maken met eigenbelang, soms met hun maatschappelijke positie en soms met hun overtuigingen. Tot nu toe heeft het ‘zich aangetrokken voelen tot een partijprogramma’ nog nooit te maken gehad met het bestrijden van een in dit geval politieke beweging.

Conclusie
Als politici burgers overtuigen van de juistheid van hun bedoelingen met de samenleving als consequentie van het partijprogramma van hun politieke partij, kunnen ze wellicht wat meer enthousiasmeren dan nu gebeurt. Nu zoeken veel politieke partijen vooral naar woorden die bij grote groepen onder de bevolking goed vallen.
Politieke partijen die op aarde zijn om andere partijen (bewegingen) te stoppen, zullen dus straks een nieuw element toevoegen aan het politieke spectrum. Maatschappelijker wordt het er niet van. Het is mijns inziens net zo slecht als een beweging die vooral kijkt naar wat de meeste burgers willen horen en die slechts één ambitie hebben: bijvoorbeeld het stoppen van nieuwe Nederlanders. Ben ik benieuwd naar het partijprogramma van die nieuwe politieke partij in Den Haag. Daar moet mijns inziens uit duidelijk worden of de partij de bevolking wil overtuigen, wil bezielen, of dat de partij slechts een concurrent is van de beweging die zij bestrijdt…
Overigens, uit de kieswet blijkt dat alleen verenigingen zich mogen inschrijven in het register. Wat is het (wettelijk) kader en wat is politiek in Nederland? Ik roep de mensen op die over het (wettelijk) kader gaan – dus over het gebied waarbinnen politiek bedreven wordt - na te gaan hoe dat kader helderder en strakker te omlijsten is. Politiek dient niet voor het creëren van chaos maar dient ervoor burgers in de gelegenheid te stellen zich actief te betrekken bij de inrichting en het bestuur van hun eigen samenleving. De samenleving staat daarin centraal. Niet de politiek zelf. Politici kunnen mijns inziens elkaar alleen bestrijden door (a) opvattingen te communiceren over die samenleving die goed in de smaak vallen en (b) burgers te overtuigen van de juiste opvattingen van hun partij over onze samenleving en de richting waarin onze samenleving zich zou moeten ontwikkelen.

Weergaven: 84

Opmerking

Je moet lid zijn van Nederlands MediaNetwerk om reacties te kunnen toevoegen!

Wordt lid van Nederlands MediaNetwerk

Interviews

Nieuwsbrief


Nieuwsbrief


Meld je aan voor de nieuwsbrief! Iedere dinsdag het nieuwste media nieuws, de scherpste communicatie columns en de beste vacatures in jouw inbox

Naam:
Email addres:

 

Bestaande en nieuwe leden krijgen de nieuwsbrief automatisch toegestuurd (opt-out)


Klik hier voor de meest recente nieuwsbrief

 

 

Stuur ons uw persberichten!

Het Nederlands MediaNetwerk ontvangt graag uw - voor media- en communicatie professionals relevante - persberichten! Stuur ze naar

info@nederlandsmedianieuws.nl

Afzenders van persberichten ontvangen automatisch het wekelijkse online magazine Nederlands MediaNieuws

Columns


Badge

Bezig met laden...

© 2024   Gemaakt door Bas Vlugt.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden