Even wat zand uit mijn vagina spoelen

De meeste mensen bedenken rond 31 december hun goede voornemens. Ik had tijdens de zomervakantie het goede voornemen ontwikkeld om me bij terugkomst wat minder terughoudend op te stellen op de sociale media. Wie mij kent, weet: ik ben niet te beroerd m’n mening te geven. En door de jaren heen heb ik zelfs geleerd soms te erkennen dat die er wel eens naast zit. Maar online denk ik vaak: wie zit er op m’n mening te wachten? Laat ik teveel meewegen wat (potentiële) opdrachtgevers zouden denken. Of zie ik mijn idee al verwoord in reacties. En kom ik niet verder dan een laffe like.

Maar met goede moed, opgedaan tijdens een fantastische vakantie, begaf ik me op het sociale web. Om er al snel weer gedesillusioneerd vanaf te springen. Waarom? Getriggerd door m’n eigen recente ervaringen met de luchtvaartsector, reageerde ik op een post op de populaire Facebook-pagina De Beste Social Media. Die post ging over de ‘flawless’ social reactie van KLM op een klacht via Facebook.

KLM wordt al tijden geroemd om hun aanpak van klantenservice op social. En zeker, andere airlines kunnen er nog wat van leren. Maar bij mij knaagt er iets. Als je de originele post leest, is er nog wel wat af te dingen op de service-aanpak van KLM, hoe geinig de uiteindelijke reactie ook is. Voor mij legt de initiële klacht precies bloot wat er nog niet perfect is aan de aanpak: reageren is goed, leuk reageren is beter, oplossen voordat er geklaagd wordt is volgens mij nog altijd best.

Woorden van gelijke strekking uitte ik in een reactie onder de post. Netjes gesandwicht, dus met aandacht voor het feit dat ik de reactie van KLM grappig vond. Maar van ‘De Beste Social Media’ verwacht ik meer. Echter, blijkbaar heeft zelfs de KLM een diehard fanbase die ‘hun’ merk denkt te moeten verdedigen. Dus ontspon zich al snel een inhoudelijke discussie, gevoerd met sterke argumenten, rede en fatsoen...

Nee, geintje natuurlijk: de eerste reactie was een meme, die duidelijk maakte dat ik een negatief mens ben. Verder was ik zuur, kreeg ik van een echte keyboard crusader nog een – weer snel verwijderde – reactie dat ik een ‘verschrikkelijke zeikerd’ was, en mocht ik van een student aan de Chr. Hogeschool Windesheim het ‘zand uit mijn vagina spoelen’. Dank voor de tip!

Het doet me gelukkig nog steeds wat. Het lijkt erop dat elkaar de maat nemen de nieuwe norm is. Zeker onder het motto ‘moet kunnen’, ‘geintje’ of ‘ik bedoel het natuurlijk niet zo’. Of het is gewoon de aloude schoolpleinstrijd: kijk wie er het stoerste is. Hoe het ook zij; ik heb er geen zin in. Ik vind dat je altijd je mening moet kunnen geven. Ook al is die kritisch. Altijd en overal. Zonder direct virtueel op je bek geslagen te worden. Ben je het niet met me eens? Prima! Kom met argumenten of negeer m’n commentaar. Online verruwing zorgt ervoor dat niet iedereen zich veilig meer voelt om z’n mening te geven. En dat druist exact in tegen alles waar de openheid van internet en social media voor bedoeld is. Als we dat sentiment weten te keren, zou dát pas De Beste Social Media zijn.