Uitgeverij bant bimboboeken

Wie let er op het welzijn van Amerikaanse kinderen? De vraag lijkt vergezocht, temidden van het verkiezingsgeweld, miljardenverliezen en financiële reddingsplannen, maar is daarom niet minder belangrijk; althans, als het aan de Campaign for a Commercial-Free Childhood (CCFC) ligt.

Zoals de naam al zegt vecht deze organisatie een zo goed als verloren strijd. Amerikaanse kinderen worden 24/7 via reclames gek gemaakt en marketeers deinzen er niet voor terug peuters een lifestyle op te dringen. Maar soms krijgt de CCFC hulp uit onverwachte hoek. Zo bracht de American Psychological Association (APA) vorig jaar een rapport uit over de oprukkende versexualisering van jonge meisjes. Als voorbeelden van deze trend noemde de studie schoonheidswedstrijden voor vijfjarigen, T-shirtjes met suggestieve teksten en kinderstrings.

Specifieke aandacht was er voor de zogenaamde Bratz poppen en dat was het signaal waarop de CCFC had gewacht. (Voor de onwetenden onder u: Bratz poppen zien eruit zoals dames die in bepaalde films de deur opendoen voor de pool boy/ pizzabezorger/ verhuismannen, met alle gevolgen van dien). De poppen laten verbieden was uitgesloten, maar wat de CCFC wel kon doen was hen zoveel mogelijk uit het zicht van kinderen houden.

Zo begon CCFC's kruistocht tegen uitgeverij Scholastic. Hun boeken – waaronder klassiekers als “Lil' Bratz Dancin Divas,” “Lil' Bratz Catwalk Cuties” en “Lil' Bratz Beauty Sleepover Bash” - zijn bedoeld om meisjes uit eigen beweging een boek te laten pakken, waarbij de herkenbaarheid van de Bratz poppen als duwtje in de rug fungeert. De CCFC trapte daar echter niet in. Het enige waar Bratz poppen toe aan zetten is hetzelfde leeghoofdige bestaan dat zij zelf leiden, aldus een CCFC woordvoerder. En voorzover er al sprake was van literaire bagage dan ging die niet verder dan make up, handtassen en en de eeuwige vraag “wat moet ik aan?”

Achttien maanden duurde de strijd, maar vorige week kon de vlag uit. Scholastic zal de Bratz poppen niet langer in hun boeken gebruiken. Vraag is echter of iedereen hier even blij mee is. In een land waar de vleesgeworden Bratz pop Paris Hilton gespreksonderwerp is in de presidentsverkiezingen en waar leeghoofdigheid een must is voor elke real life ster, kan je het als bimbo ver schoppen, mits je tijdig begint. Voor alle meisjes- en hun ouders - die zo`n loopbaan ambiëren lijkt er voorlopig niets anders op te zitten dan wachten op een psychologisch rapport dat de negatieve gevolgen van de verintellectualisering van Bratz fans aan de kaak stelt.

Voor de liefhebber een paar Bratz reclames.