[Bladformule] Fabulous Football Magazine (FFM)

Titel: FFM / Uitgeverij: Sportfacilities & Media BV / Hoofdredactie: Leyla Sinouh / Vormgeving: Anton Gouverneur / Verschijnt: 5 x per jaar / Prijs: 4,95 euro / Omvang: 84 pagina’s / Oplage: 25.000 / 1/1 full colour: 2700 euro / website: www.ffmagazine.nl 

Door Mat Heffels. Ooit zat ik op een mooie tribuneplaats bij een interland-voetbalwedstrijd. Amsterdam Arena, dus heerlijk gegeten bij een vlakbij gelegen McDonalds, vlot geparkeerd in een geconfisqueerde parkeergarage en dus mooi op tijd om de warming up mee te maken en alvast wat deskundige aanwijzingen aan de spelers te geven; de Arena kent een heel fijne akoestiek. Na afloop van de opwarming kwamen de spelers eensgezind mijn kant uit, vriendelijk zwaaiend en kushandjes gevend; blijkbaar konden ze mijn tactische adviezen waarderen. Het duurde even voordat ik door had dat de spelersvrouwen op de ring vlak boven mij zaten.

Sindsdien wil ik eigenlijk niets liever dan spelersvrouw worden. Alleen het feit dat ik al getrouwd ben en wat lichamelijk ongemak houden me tegen. Maar nu is er dan Fabulous Football Magazine, kortweg FFM. In het eerste nummer staat zelfs een praktische instructie hoe je zelf een WAG kunt worden. Voor zover ik het nog niet wilde onderkennen, word ik daar nog maar eens buitenspel gezet. Dat artikeltje is overigens zo ongeveer het enige dat vóór (would be) voetbalvrouwen (Wives And Girlfriends) is geschreven. Verder gaat het vrijwel uitsluitend óver deze mensensoort, die eigenlijk sinds de WK van 2006 door de Engelse tabloids werd benoemd en een gezicht kreeg met Posh Spice en Cheryl Cole en ook in ons land een paar markante vertegenwoordigsters kent in Sylvie Meis, Yolanthe Karbouw van Kasbergen en – avant la lettre – Estelle Cruijff.

En dat is dus heel slim. In tegenstelling tot wat wel wordt aangenomen, en Estelle natuurlijk niet te na gesproken, gaat het bij voetbalvrouwen tegenwoordig om vrouwen die zelf iets kunnen of voorstellen. Soms niet eens gelanceerd door beroemd manlief. Zoals hoofdredacteur Leyla Sinouh zegt: ‘Sommigen van ons werken gewoon.’ In haar eigen geval misschien ook wel verstandig want de carrière van manlief is als derde keeper van een provincieclub wel enigszins in het slop geraakt. Geen platina creditcard-niveau meer, schat ik. Alhoewel, afgelopen zondag stond hij er ineens weer en verrichte toen zelfs een paar hinderlijke reddingen.

Eigenlijk is het geniaal in al zijn eenvoud, ik zeg het zonder de voor mij gebruikelijke cynische zuurpruimerij. Een tijdschrift over rijke, succesvolle vrouwen die nog eens ergens komen, daar is waarschijnlijk nog steeds een omvangrijk vrouwelijk lezerspubliek voor. Kijk naar Beau Monde, Celebrity en dat soort bladen. Vrouwen die bovendien vaak een voetballende beroemdheid als wederhelft hebben, waar ook een publiek voor is. Denk aan Voetbal International. Dicht vervolgens de gapende kloof tussen onderwerp en doelgroep met wat ‘gewone voetbalvrouwen’ van modale voetballers, huisje, kruisje, lach en traan, wat porseleinen windhonden-interieurs, wat opzichtige horloges en ordinaire auto’s als rollenpatroonbevestiging en je hebt een potentiele bestseller. FFM zou zo maar het eerste blad voor mannen én vrouwen kunnen worden.

De uitwerking mag dan wel nog wat aangescherpt. Leyla moet er nog een beetje inkomen. De rubriekjes zijn hier en daar iets té opzichtig gejat van andere titels en de dragende interviews zijn ook nog niet helemaal top. Lief kind hoor, die Kim Stekelenburg, best goed geschreven verhaal, maar ze heeft wat weinig te vertellen. Haar mislukte modewinkeltje doet me toch net iets te veel denken aan de sigarenzaken waarin profvoetballers vroeger eindigden. In plaats daarvan had een echte voetbaldiva aan het woord kunnen komen in een interview en in een ander de vrouw van de keeper van VVSB (Voetval Vereniging Sint Bavo uit Noordwijk) die in de bekercompetitie tegen PSV moest spelen. Niet het gewone meisje en het succesvolle in één verhaal proberen te vinden. Dat gelooft toch niemand.

Rest ons alleen de vraag, gaat FFM het redden? Daar maakten we ons enige zorgen over omdat nummer 2 wel heel erg lang op zich laat wachten. Dus geheel tegen onze gewoonte in hebben we wat research gedaan. Naar Zeist gebeld.

We hoeven ons geen zorgen te maken, want het volgende nummer komt eraan. Eind oktober in de winkel. Heel gebruikelijk volgens de woordvoerder om het even aan te kijken na een eerste nummer. Flauwekul natuurlijk, maar zoals gezegd, ze moeten er nog even inkomen.

En nou we toch aan de telefoon zijn, kan er voor ons als oprecht geïnteresseerden wellicht een tipje van de sluier worden opgelicht? Zodat we het ook echt geloven, dat volgende nummer? Daar moet over overlegd, we horen nog.

Nog dezelfde dag blijkt Leyla de beroerdste niet. Ze verklapt: De status van voetballers spreekt een hoop vrouwen aan en dus zullen zij soms ver gaan om bij hen onder de aandacht te komen. De vraag is hoe sterk de spelers zelf in hun schoenen staan. In deze uitgave van FFM borduren we daar op voort: vreemdgaan. Het gebeurt vaker dan men lief is (!!, MH): een partner die vreemdgaat. In de voetballerij is het niet anders. Sterspelers worden aanbeden door vele vrouwen. Hoe houden zij zich in die weelde? Gaan zij 's avonds braaf terug naar vrouw of vriendin of kunnen zij de verleiding niet weerstaan? Vreemdgaan is weliswaar een taboe, maar in een wereld van veel geld, snelle auto's en vrouwen wel een item dat besproken moet worden. Dat gebeurt in deze uitgave van FFM.

Wij zien grote mogelijkheden voor FFM. Onze wedstrijden zullen nooit meer hetzelfde zijn.