Kick off: De terugkeer van Jensen!

Programma:
Jensen/ Zender:
RTL 5/Eerste uitzending na lange afwezigheid:
12 november/ Tijdstip:
21.37 uur/ Aantal kijkers:
698.000 De opening van de nieuwe serie
Jensen was sensationeel, niet dat er iets gebeurde, maar de opkomst van de man was genoeg om het studiopubliek in vervoering te brengen. Ze braken de tent bijna af. Zoiets werkt toch aanstekelijk. Hoewel ik apert ondeskundig ben op Jensen gebied, brulde ik net als het publiek zo luid ik kon, ja. Ik deed het voornamelijk uit rebellie tegen de bij mij thuis geldende wetten van, ssssttt, de buren. Wij schreeuwden ja omdat Jensen vroeg of we blij waren dat hij er was. Natuurlijk waren we blij. Zielsgelukkig. Jensen vertelde dat hij weg was geweest omdat hij er even klaar mee was, hij moest er tussenuit. Na afloop van het programma begreep ik de man. Het is niets meer dan een wonder dat hij ooit is teruggekomen, wat een zelfkastijding! En dat allemaal voor ons, zijn publiek. Voor ik het vergeet, er zat bij Jensen iemand op de bank, ene
Jan, en ik weet niet zeker of ie er al zat of dat hij ergens tijdens de opening binnen is geslopen. Sommige mensen hebben dat, ze zijn er opeens. Let maar op als je weer een feestje hebt of iets ander droevigs, plotseling duikt er iemand op. Als je na zou vragen, heeft niemand hem binnen zien komen. Is toch een merkwaardig fenomeen. Zo meer over Jan op die bank. Is toch niet te geloven! Al die lieden die er opeens zijn, heten Jan. Het lijkt wel een complot. Terwijl ik hier over nadenk, begint Jensen door mij heen te praten. Kennelijk is het programma begonnen. Met de allure van een
Jay Leno of
David Letterman begint Jensen met humor en filmpjes waar om gelachen mag worden. Laat ik er dit van zeggen, humor is persoonlijk en het is niet eenieder gegeven echt leuk te zijn. Jay Leno kan het. En passant stelde Jensen de Jan van de bank voor als
Jan Papparazzi, die met een nieuw item zou komen. Het was de bedoeling dat Jan Papparazzi mensen ging irriteren met diepte interviews over zakkenvullers etc. Jan kreeg een als penis vermomde microfoon mee naar een bejaardenhuis. (Kan ook een als microfoon vermomde penis geweest zijn) Wat ben ik toch een hopeloze romanticus, je hoopt als iemand er langdurig tussen uit is geweest, dat ie heeft nagedacht. Als Jan met een penismicrofoon bij een bejaardenhuis de vrucht is van maandenlang gepeins, loont het niet te oogsten. Maar nu doe ik Jensen te kort, het programma ging nog verder, nu met gasten. En ja hoor, wat niemand is gelukt, kreeg die vermaledijde Jensen wel voor elkaar.
Patricia Paay betrad de arena. Ik dacht onmiddellijk aan een oude Duitse schlager, Siebzehn Jahr, Blondes Haar, so stand sie vor mir. Jensen was niet geïnteresseerd in stokoude schlagermuziek, hij wilde alles weten over haar scheiding. Zo hoorden we het hele verhaal. Een aangrijpend relaas. Tijdens haar ontboezeming veranderde haar man van een rijke vurige minnaar in een blowend, berooid en gestoord wrak. Wat kan liefde toch hartverscheurend ontroerend of ongelooflijk wreed zijn. 22 jaar lief en leed zo maar weg, zo maar bij Jensen vertelt. Verstandig? Als je in het water valt en je kunt niet zwemmen, is het wel begrijpelijk maar niet bepaald doordacht om aan een haai te vragen of ie je wil redden. Na Patricia kwam Jaap, Ja, Japie zou wat overdreven zijn voor de kolos. Jaap bleek bekend van een kooi die hij had gewonnen. Na die winst was hij 50 kilo aangekomen en vertelde hij in tranen, toen z’n broer was overleden was hij 80 kilo aangekomen. Nu maar hopen voor de beste man dat de rest van z'n familie in goede gezondheid verkeert. Er kwamen nog drie meisjes die ook iets kunnen winnen en een zanger, deze playbackte zo exceptioneel goed dat het leek of ie zong. Hij kreeg van de weeromstuit meteen een gouden plaat. Fijn voor die man. Helaas was dit het laatste onderdeel van het geheel. Ja, voor ons stervelingen is tijd een kostbaar geschenk, anders zou je willen dat Jensen eeuwig zou duren. Dat nu zou een nieuwe dimensie aan het begrip eeuwigheid toevoegen.