Nederlands MediaNetwerk

De VEA en BVA gaan een convenant opstellen waarin verenigde bureaus en adverteerders beloven dat zij alles in het werk stellen om te zorgen voor eerlijke communicatie en betere, minder frequente reclame. Ook mediabureaus en media-exploitanten worden uitgenodigd zich aan het convenant te committeren.

Reclame als eerlijke communicatie. Kan dat? En als het kan: Wat zijn de gevolgen en moeten we deze weg wel op willen gaan?

Weergaven: 496

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Jan Dekker zei:
Niet alleen de reclame is misleidend, 95% van de gezondheidsclaims op producten kan zo de vuilnisbak in.

En vergeet niet de zogenaamd normale producten waarvan geclaimd wordt dat ze geen kwaad kunnen. Over oneerlijke commerciële belangen gesproken...
nee. Reclame is bij voorbaat bedoeld om aandacht van potentiële kopers op een overbodig product of onnodige dienst te vestigen. Dit mag geen nieuws zijn. Mensen hebben in essentie niet veel meer nodig dan een aangenaam, redelijk schoon huis, eten, drinken, kleding en toegang tot zorg. Goed, wat onderwijs en transport en attributen om genoemde zaken middels een inkomen te verschaffen. In essentie, let wel. Want de mens blijkt een statusgevoelig beestje te zijn. Seks, macht en aanzien moeten het gulzige ego voeden. En dus geeft ons dat de mogelijkheid om kleren van de Keizer te verkopen als bodes van geluk. Reclame is en zal nooit een informatieve boodschap zijn die droog vertelt ‘ik ben er, dit doe ik en dit kost ik’. Reclame giet onzinnige sausjes voor het onverzadigbare zelfbeeld over basale of overbodige zaken. Als je eerlijke reclame wilt maken, zul je moeten zeggen: U betaalt nu een aanmerkelijk percentage extra voor dit product of deze dienst zodat wij u kunnen vertellen dat wij dit product of deze dienst verkopen. Waarna een matig boeiende uiteenzetting van de productie-, werk- en gebruikswijze volgt. En op de een of andere manier zie ik dat niet gebeuren.

Eerlijke reclame houdt volgens mij niet in dat je een dienst of product niet mag verheerlijken. Je mag geen onwaarheden communiceren. En dan is eerlijke reclame heel goed mogelijk. Op de site van Wikipedia las ik het volgende....
Ook werd reclamemakers gewetenloosheid verweten, omdat zij altijd bereid leken om reclame voor welk product dan ook te maken, op welke manier dan ook - zo werd er jarenlang reclame gemaakt voor sigaretten met de claim dat roken gezond zou zijn; of dat suikerhoudende producten gezond zouden zijn (Mars). Er ontstond echter ook een beweging voor 'eerlijke' reclame.
Een vreemde opzet, het opstellen van een convenant voor eerlijke communicatie en betere, minder frequente reclame. Wat is eerlijk, beter etc. Alles is vrij relatief. Er zal altijd een iets mooier verhaal geschreven moeten worden om beter te verkopen, zelfs bij een autobiografie. Mensen zullen overtuigd moeten worden in sommige situaties. En wanneer dit gepaard gaat met een lichtelijk opgeblazen reclame uiting dan is dit prima mijn inziens.
Een ieder begrijpt toch wel dat NU NOG BETERRRRR (new & improved) in werkelijk HETZELFDE ENKEL IN EEN NIEUW JASJUHHHH betekend?! En wanneer we hier dan toch over praten; is het pushen van liedjes op de radio door de platenmaatschappijen, zodat je ze ieder uur op de radio hoort en hierdoor beinvloed wordt, ook niet een vorm van de zogenaamde oneerlijke communicatie?
Met permissie,

Dit is het zoveelste bewijs dat de Nederlandse Reclame "wereld" volstrekt de weg kwijt is.

Ik ga er van uit dat adverteerders eerlijk zijn.
Ik ga er eveneens van uit dat bureaus niet continu bezig zijn om de kluit te belazeren. Ik zit al 20 jaar in dit vak en heb nog nooit "oneerlijk" gecommuniceerd uit hoofde van een opdrachtgever. Nog nooit bewust de consument belazerd of in het ongeluk gestort. Misschien een enkele roker. :-)

Een convenant zoals deze opstellen impliceert het tegendeel van wat het wil bewerkstelligen. Het zegt wij zijn schoften, hufters, bedriegers... maar we zullen het nooit meer doen hoor!
En verder geloof ik niemand die beweert dat ie zo "eerlijk" is en een convenant nodig heeft om dat te onderstrepen.

Het convenant heeft wel een punt als het gaat om de kwaliteit van de reclame die we tegenwoordig en masse op ons af gevuurd zien. Waar zijn de pareltjes? Gelukkig zijn er nog adverteerders als Pearle Opticiens en Bijenkorf. Maar de meeste reclame is wild geschreeuw, vliegende sterren en ballen en prijzen. Waar is de liefde, waar is de verrassing, de intelligentie? Maar om dat op te lossen is geen convenant nodig. Dat vraagt om introspectie van de adverteerder. Hebben we weer iets meer budget over en iets meer tijd om bureaus de kant te geven om iets te maken waar echt goed over is nagedacht. Kunnen we weer iets maken dat echt mensen overtuigt. Reclame die weer praat met mensen in plaats van tegen ze. Deze tijd vraagt erom. Want niemand tuint meer in gelul en gekrijs. Het is tijd dat we dat inzien.
Reclame is "the truth well told". Niets meer en niet minder.

Groeten,
Jan Bennink
Bennink Bicker Caarten
Wat eerlijk is voor de een is oneerlijk voor de ander, dus een convenant zou wel voor duidelijkheid zorgen op dit gebied.

Maar of je nu een convenant opstelt of niet, volgens mij zullen mensen die "oneerlijke reclame" willen maken toch altijd inventief genoeg om dit te doen binnen het kader welke geboden wordt. En deze reclame zal op korte termijn voor een bepaalde doelgroep ook zeker blijven werken. Wij willen namelijk ook graag voor de gek worden gehouden, het zit in de aard van ons bestaan.

Wat mij betreft is "eerlijke reclame" op lange termijn de beste vorm van reclame.
Zoals het aloude spreekwoord luidt: Eerlijkheid duurt het langst.
Afgezien van het feit dat "eerlijk" een rekbaar begrip is, zal het er toch toe leiden dat reclame en productbeeldvorming reëler worden. Consumenten hebben 'nieuwe marketing' (tweerichtingsverkeer) doorgekregen, en hebben door dat wanneer zij het niet eens zijn over een product of de beeldvorming daarvan, zij in opstand kunnen komen. Op deze manier vormen ze de zogeheten 'Tribes' (term geintroduceerd door Seth Godin, 2008) op media als Twitter.
Het zal er toch naartoe gaan dat een producent moet luisteren naar de consument en de consument tevreden moeten stellen. Dat houdt ook in dat wanneer een (groep) consument(en) zich misleid voelt/voelen, de producent zich zal moeten aanpassen om klantverlies en imagoschade te voorkomen of in te perken.
Ik reclameer! Reclame betreft een 'openlijke aanprijzing en al wat daar toe dient'. Dus altijd een subjectieve boodschap van een bevooroordeelde afzender. De ontvanger van de reclameboodschap weet dat en behoeft geen extra bescherming. En 'eerlijkheid duur het langst' weet ook iedere zichzelf respecterende adverteerder.
@Kees. Natuurlijk verkopen we gebakken lucht en maken we dingen mooier dan ze zijn. Hoe eerlijker je daar als adverteerder over bent, hoe beter reclame werkt. Toch vind ik het anders als met name financiële dienstverleners dingen gaan roepen (of verzwijgen), die niet kloppen en misleidend zijn. Ach, zal zo'n code helpen? Nee, natuurlijk niet. Maar we hebben het er nu wel even met z'n allen over. En dat is oké.
Adverteerders die niet eerlijk of oprecht communiceren zullen eerder vroeger dan later door de consument worden gestraft. Merken worden steeds kritischer beoordeeld op hun gedrag en consumenten hebben daar ook steeds meer bronnen voor tot hun beschikking. Kortom, merken worden min of meer gedwongen om niet alleen eerlijk te communiceren, maar ook om eerlijk en transparant te zijn in hun hele productieketen.
Volgens mij proberen wij met dit convenant een ladder te gebruiken om naar beneden te klimmen.

Als er eerlijk wordt gecommuniceerd voor niet eerlijke producten en diensten zal dat snel door de consument worden afgestraft. Zeker door de transparantie die door de consument wordt geëist over het eerlijke grondstoffen inkoop, het groene productie proces en de uiteindelijke distributie. Het gaat in eerste instantie niet om de eerlijke communicatie, maar om puur eerlijke producten en diensten. Het verleiden van de consument met pure en eerlijke producten zal veel makkelijker worden dan voor producten en diensten die dat in oorsprong niet zijn.

Het verduurzamen van producten en diensten is een must geworden. En in het verlengde daarvan het verduurzamen van de communicatie en reclame.
@Jan Willem Nouwens

Duurzaamheid en termen van gelijke strekking zijn hip, maar niet eerlijk. Malle keurmerken ten spijt, veel uitingen die het verantwoorde en/of duurzame karakter impliceren of zelfs benadrukken, zijn alles behalve eerlijk. Het lijkt de jongste trend, dat greenwashen.
Een moreel dieptepunt, wat mij betreft. Greenwashing is een verfoeilijk oneerlijk marketinginstrument. Door het misleiden van consumenten ontstaat er mistige sfeer rond termen als duurzaamheid, fair trade, ecologisch etc. De oprecht duurzame producenten worden op dezelfde hoop gegooid als greenwashende producenten.
Als je communicatie en reclame wil verduurzamen, moet je beginnen bij de kern en greenwashing aanpakken.

Antwoorden op discussie

RSS

Interviews

Nieuwsbrief


Nieuwsbrief


Meld je aan voor de nieuwsbrief! Iedere dinsdag het nieuwste media nieuws, de scherpste communicatie columns en de beste vacatures in jouw inbox

Naam:
Email addres:

 

Bestaande en nieuwe leden krijgen de nieuwsbrief automatisch toegestuurd (opt-out)


Klik hier voor de meest recente nieuwsbrief

 

 

Stuur ons uw persberichten!

Het Nederlands MediaNetwerk ontvangt graag uw - voor media- en communicatie professionals relevante - persberichten! Stuur ze naar

info@nederlandsmedianieuws.nl

Afzenders van persberichten ontvangen automatisch het wekelijkse online magazine Nederlands MediaNieuws

Columns


Badge

Bezig met laden...

© 2024   Gemaakt door Bas Vlugt.   Verzorgd door

Banners  |  Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden